Dizaster Mag bawi i uczy.
Startujemy z nową serią artykułów poświęconych nauce i przybliżeniu tematu dokumentacji deskorolki.
Znajdziecie tu opisy i opracowania w zakresie najważniejszych pojęć związanych z foto i video, pro-tipy, przykłady i trochę luźniejszych rozważań. Chcielibyśmy również przestawić sylwetki polskich twórców którzy od lat dokumentują naszą rodzimą scenę.
Zaczynamy od obszernego tekstu tłumaczącego na co powinni patrzeć początkujący i nieco bardziej doświadczeni foto-zajawkowicze. Począwszy od kupna sprzętu po podstawową wiedzę w zakresie kompozycji, obsługi aparatu itp.
Oto spory strzał wiedzy która miejmy nadzieje nie jednej osobie się przyda.
W dalszych artykułach będziemy mogli pozwolić sobie na trochę luzu, na razie chce przekazać to co wypada wiedzieć.
Rozpisałem się, lecz fotografia brew pozorom nie polega na złapaniu w rękę aparatu i naciśnięciu spustu migawki.
Żeby móc świadomie robić dobre zdjęcia które zostaną docenione jednak trzeba zdobyć trochę wiedzy. Na początek przedstawiam wam postawy w pigułce możliwie jak najłatwiejszej do przełknięcia.
Pozostawiam również trochę niedomówień do dokładnego rozwinięcia w następnych artykułach.
Życzę miłej lektury!
Spis treści:
- Kupno pierwszego aparatu
- Obiektywy na początek oraz czy fisheye jest niezbędny?
- Podstawowa wiedza o kompozycji zdjęć
- Równowaga
- Jak ustawić aparat – migawka, przysłona, iso
- Autofockus i Manual fockus
- Moment wyzwolenia migawki
- Podsumowanie
Cep – Bs Tail Slide Aparat: Fujifilm X T-30
– Kupno pierwszego aparatu:
Próg wejścia brew pozorom nie jest wysoki. Na początek w zupełności wystarczy stary analog znaleziony u babci na strychu lub kupiony na targach staroci. W przedziale 20-150zł kupicie coś co będzie działać i dawać wam radość.
Z kupnem analoga na portalach aukcyjnych jest o tyle problem że nie mamy możliwości sprawdzić czy sprzęt jest rzeczywiści sprawny.
Polecam kupić aparat z mocowaniem M42 oraz model z jak największą liczbą czasów do wyboru, dlaczego dowiecie się w dalszej części artykułu.
Z tanich a dobrych aparatów polecam np. Chinona CS w którym mamy mocowanie M42, najkrótszy czas migawki 1000, bardzo wytrzymałą migawkę oraz dobry światłomierz.
Blacha, Aparat: (analog) Canon Eos 50e + film Ilford Pan 400
Jeśli chodzi o aparaty cyfrowe mamy bardzo duży rozstrzał. Od starych lustrzanek nadal nadających się do zabawy jak np. Canon Eos 40D po droższe i nowsze korpusy mniej lub bardziej zaawansowanie. Do tego dochodzi trzecia kategoria jaką są obecnie bardzo popularne bezlusterkowce.
Więc na co patrzeć przy wyborze sprzętu?
Przy kupnie aparatu używanego przede wszystkim patrzymy na jego przebieg, im jest mniejszy tym dłużej nam wytrzyma. Druga kwestia to stan ogólny gdzie warto sprawdzić czy wszystkie pokrętła, przyciski i spust migawki działają poprawnie, a dodatkowo stan wizualny pomoże nam ocenić jak poprzedni właściciel dbał o puszę.
Aparat nowy lecz z półki dla amatorów czy używany bardziej zaawansowany?
Jeśli zapatrujemy się na kupno lustrzanki lepiej kupić w tej samej cenie coś starszego lecz z przeznaczeniem bardziej profesjonalnym. Dzięki temu dostaniemy aparat w większą ilością ustawień manualnych, co daje duży zakres czasów otwarcia migawki i więcej wariantów iso. Dodatkowym atutem jest ergonomia korpusu i dodatkowe pokrętła czy przyciski do ustawień parametrów ekspozycji oraz innych funkcji. Ze stajni Canona polecał bym dwa starsze i tańsze modele które do dziś potrafią zrobić świetną robotę a jest to Canon Eos 5D mark II oraz Canon Eos 6D.
Jeśli chodzi o nowszy sprzęt jak bezlusterkowce to często już modele uważane za amatorskie potrafią nam dać wszystko czego potrzebuje nawet profesjonalista. Dobrym tego przykładem jest np. FujiFilm X T-30. Jest to mały niepozorny aparat który w swoim wnętrzu posiada większość podzespołów profesjonalnego modelu X T-3.
Rynek bezlusterkowców szybko się rozwija więc momentami ciężko nadążyć.
Ale jeśli macie znajomego posiadający sprawdzony przez niego aparat warto poprosić go o przetestowanie, zbadać opinie w internecie i na tej postawia wybrać dany model.
Dida – Ollie Transfer, Aparat: Fujifilm X T-30
– Obiektywy na początek oraz czy fisheye jest niezbędny?
Aparat już mamy za sobą ale co z optyką? Na sam początek jeśli zdecydujesz się na aparat analogowy radził bym wybrać system z bagnetem m42 o czym wcześniej wspominałem. Daje to bardzo duży wybór tanich a zarazem bardzo dobrych obiektywów. Szkła te możecie też podpiąć do cyfrowych aparatów za pomocą adapterów.
W temacie cyfrowych korpusów na początek wystarczą zwykłe obiektywy kitowe które przeważnie posiadają zoom plus-minus 18-55mm co daje dość szeroki kąt aż po typową ogniskową sprawdzającej się np. przy portretach. Dużo też zależy od tego czy posiadamy matryce pełno klatkową czy Aps-c gdzie ogniskową musimy pomnożyć o około 1,5 w zależności od systemu.
Co do rybiego oka jest to obiektyw nadal chętnie wybierany przez fotografów deskorolkowych lecz powoli się to zmienia na rzeczy szerokich kątów jak i nawet teleobiektywów. Np. wśród 250 najlepszych zdjęć sportów wyczynowych 2022-2023 roku według Redbull Illume tylko 7 fotografii było wykonanych fisheyem. Zdjęcia z rypcoka wyglądają efektownie i zawsze gdzieś będą się przewijać lecz kupno takiego obiektywu na sam początek nie uważam za konieczne, lepiej skupić się na szkłach które dadzą nam więcej możliwości.
Kamil Zabielski – Ollie, Aparat: Canon Eos 6D
– Podstawowa wiedza o kompozycji zdjęć:
Podstawowymi pojęciami z którymi musisz się zapoznać by robić lepsze zdjęcia to Trójpodział, perspektywa, oraz równowaga . Jest to sprawdzony zbór zasad który potrafi czynić cuda a znajomość ich pozwoli ci na świadome zbaczanie z utartych ścieżek.
Trójpodział składa się na 4 tak zwane mocne linie i 4 mocne punkty znajdujące się w miejscu przecinania owych linii. Obraz jest podzielony na trzy równe cześć a punkty wskazują obszar fotografii najbardziej ciekawy dla oka. To co chcemy wyróżnić warto umieścić tylko po jednej stronie ponieważ wykorzystując punkty po lewej i prawej naraz możemy stworzyć perspektywę centralną.
Wyróżniamy kilka podstawowych perspektyw:
Perspektywa Jednopunktowa – Znikające w oddali tory kolejowe, to przykład fotografii w perspektywie jednopunktowej. Ten sam efekt daje stanie na moście, drodze lub prostej ścieżce. Boki tworzą dwie równoległe linie i zbiegają się w znikającym punkcie.
Perspektywa wielopunktowa – Możesz także tworzyć zdjęcia z wieloma punktami zbiegu. Obowiązują te same zasady, ale linie, które je tworzą, nie będą równoległe. W fotografii z perspektywą dwupunktową, na linii poziomej znajdują się dwa znikające punkty. Przykładem jest stanie na rogu budynku, gdzie róg jest blisko Ciebie, ale boki budynku się oddalają. W tym przykładzie, znikające punkty fotografii w perspektywie dwupunktowej znajdują się na krawędziach zdjęcia, a nie w środku. Trzypunktową perspektywę można utworzyć za pomocą linii w kształcie trójkąta, przy czym każdy wierzchołek, ma swój własny punkt zbiegu.
Perspektywa żabia – Przechodzimy do perspektywy którą prawdopodobnie będziecie najczęściej używać w foceniu deski. A więc z poziomu gruntu, aparat można ustawić pod kątem, aby uzyskać kilka różnych estetyk. Pozwala to na dobre zaznaczenie planów i okazanie spotów oraz trików tak by wyglądały na wyższe lub odwzorowywały swój realny rozmiar w zależności od tego na jakiej ogniskowej będziemy działać.
Perspektywa Bociania – Odwrotną techniką jest fotografowanie z góry, patrząc w dół. Możesz to zrobić z poziomu oczu lub z drabiny, czy wysokiego budynku. Jest to również ciekawy zabieg w skejt fotografii, pozwala na interesujące i kreatywne przestawienie ridera oraz miejscówki.
Perspektywa Wymuszona – Fotografia z wymuszoną perspektywą ma miejsce wtedy, gdy fotograf celowo manipuluje perspektywą obrazu. Polega na użyciu skali, aby oszukać oko widza. Daje to duże pole do popisu kreatywnym twórcą.
Blacka – Bs Tail Slide, Aparat Fujifilm X T-30
Brak perspektywy czyli zdjęcia bez zbiegu linii nie dające efektu przestrzeni. Są to po prostu płaskie zdjęcia, niby temat pozornie mało ciekawy lecz tak naprawdę potrafi zrobić robotę.
Franek Dyrda – Ollie, Aparat Fujifilm X T-30
– Równowaga:
najprościej mówiąc chodzi o rozmieszczenie obiektów na zdjęciu i ustawienie kadru tak by nic za bardzo nie przeważało. Możemy wymienić trzy typy równowagi w fotografii.
Równowaga statyczna gdzie obiekty są zbliżone do siebie gabarytami i równomiernie rozłożone. Zaliczamy do tego również fotografie gdzie jedyny punk odniesienia znajduje się w centrum.
Grant Taylor – Fs Bonelees, Aparat: Canon Eos 1DX
Równowaga dynamiczna gdzie jeden element wydaje się lżejszy na zdjęciu a mimo tego zgrywa się z całością.
Jan Mioduchowski – Ollie, Aparat Cannon Eos 6D
Nierównowaga gdzie brakuje elementu które by równoważył cała kompozycje.
Keith Hardy – Nose Manual, Aparat: Fujifilm X T-30
Równowagę nie tylko muszą tworzyć zwyczajne obiekty ale też na przykład słońce, księżyc czy odpowiedni układ chmur. Pojęcie to również tyczy się rozmieszczenia obiektów wybijających się przez swój kolor.
– Jak ustawić aparat – migawka, przysłona, iso, flash:
Jeśli chodzi o ustawienia aparatu pod fotografię sportu najważniejszy będzie dla nas bardzo krótki czas migawki. Załączony schemat pokazujący wartość zamrażania obrazu najłatwiej pokaże o co chodzi.
Jeśli chcemy utrwalić trik by nie był rozmazany wystarczy ustawić bardzo krótki czas ale co jeśli jest ciemno? Wtedy z pomocą przychodzi nam lampa błyskowa która również zamraża obraz. Stosowanie flasha z niższymi wartościami mogą dać ciekawe efekty jak rozmazane tło i światła.
Hippek, Aparat: Canon Eos 6D
Można też pobawić się w tworzenie efektów „ducha” gdzie fotografowana postać jest częściowo przeźroczysta.
Piotr Graff – Ollie, Aparat Canon Eos 6D
Przysłona – po pierwsze pomaga nam przyciemnić obraz w mocnym świetle ale co za tym idzie im większa wartość przysłony tym obraz jest ostry ma większym obszarze. Korzystając z większego otwarcia możemy uzyskać rozmazanie pierwszego planu oraz tła a co za tym idzie lepiej zaznaczyć plany na zdjęciu.
Iso – jak wiadomo za wysoka wartość iso skutkuje pokazaniem się szumów na zdjęciu, czasem dale to nawet fajny analogowy look lecz zwykle jest to niechciany efekt. Dlatego warto rozsądnie dysponować pozostałymi wartościami. W tym przypadku nie raz pomogą nam lampy błyskowe doświetlające obszar w celu zejścia z czułości matrycy.
Czas na pytanie kiedy manualne iso a kiedy auto? Gdy jesteśmy na sesji mają już wybrany kadr i czekamy tylko na odpowiednią chwile polecał bym iso manualne by w zdjęciach ekspozycja była powtarzalna. Przy takich zjawiskach jak np. zachmurzenie się słońca możemy szybko zmienić wartość co nie stanowi problemu.
Automatyczne iso za to przydaje się gdy biegamy z aparatem podczas akcji i nie mamy czasu na zmiany parametrów. W słoneczny dzień i tak nigdy iso nie skoczy nam do wartości która by mogła zepsuć fotografię. W niektórych aparatach również istnieje możliwość ustawienia maksymalnej wartości iso jaką puszka może wybrać w trybie automatycznym.
Przykład fotografii wykonanej na Iso 4000 przy F/3,6 i migawce 1/320 sec.
Mateusz Okuła, Aparat Fujifilm X T-30
– Autofockus i manual fockus:
na wstępie dwa profesjonalne pro-tipy a mianowicie po pierwsze ustawiamy tylko jeden punkt autofockus na środku by łatwiej nam było wyostrzyć ten element kadru na którym nam najbardziej zależy.
Druga sprawa to przeprogramowanie przycisku odpowiadającego za AF ze spustu migawki na inny programowalny przyciski znajdujący się w wygodnym miejscu. Dzięki temu nie będziemy musieli czekać na moment z wciśniętym do połowy spustem. Nasza reakcja się poprawi i po każdym zdjęci nie będziemy musieli znów szukać ostrości. Jeśli mamy już znaleziony kadr i nie mamy zamiaru się ruszać jak w poprzednim przykładnie z iso, warto przejść na fockus manualny by dokładnie wyostrzysz punkt na którym nam zależy, wtedy mamy 100% pewności ze zdjęcie się uda.
Kamil Zabielski – Kickflip, Aparat: Fujifilm X T-30
– Moment wyzwolenia migawki:
W fotografii niemal każdego sportu są dane momenty w których jakaś czynność wygląda najlepiej. Deskorolka to przeróżne przeszkody, parki, street, flipy, graby, slidey…. i jak się w tym połapać? Jeśli sami jeździmy to intuicja powinna nam coś tam podpowiadać ale najlepiej zrobić przegląd porządnych skejt fotek i bacznie uczyć się od najlepszy. Przeważnie focimy środkową fazę triku ale istnieje wiele odchyleń od normy dlatego warto obserwować jak to łapią inni.
Blacha – Kickflip Nose Pivot, Aparat Canon Eos 6D
– Podsumowanie:
Mam nadzieje że choć trochę przybliżyłem wam podstawy fotografii. W kolejnych artykułach z tej serii będziemy przybliżać dokładniej poszczególne punkty oraz rozwijać nowe zagadnienia. Mam nadzieje że nie jeden fotograf znany na scenie wam w tym pomoże.
Pamiętajcie że najważniejsze jest znaleźć swoją drogę i styl by móc się wyróżnić w tłumie i samemu czerpać przyjemność z fotografowania. Zasady są po to żeby je łamać!
Powodzenia i dziękują za przeczytanie tych wypocin! ELO!!!
Jeśli ktoś jest chętny przekazania swojej wiedzy w zakresie skate foto i video to prosimy o kontakt, Może coś zdziałamy z tym tematem!
Tekst + Fotografie – Radomił „Poziom” Gomółka
Insta: https://www.instagram.com/poziom_tattoo_and_photos/
Źródła:
- https://www.facebook.com/kfconceptglobal
- https://mnp-kreatywni.blogspot.com
- https://sp4plastyka.jimdofree.com/klasa-5/%C5%9Bwiat-w-perspektywie/
- https://www.mediaexpert.pl/poradniki/foto-i-kamery/czym-jest-perspektywa-w-fotografii